**by_KRAL**
ADMİNİSTÖR
Mesaj Sayısı : 52
Kayıt tarihi : 01/06/09
Yaş : 33
Nerden : aktepe merkez
 |  Konu: nasrettin hoca fıkraları-5-  Çarş. Haz. 03, 2009 6:49 pm | |
| Tek Ayak
Hoca, abdest alırken suyu bitmiş. Bunun için tek ayağını yıkayamamış. Namaz esnasında tek ayağı üzerinde duruyormuş.
Neden tek ayak üzerinde duruyorsun? Diye sormuşlar. Hoca şöyle cevap vermiş:
- Bu ayak abdestli değildir.
Lütfunda hoş, kahrında
Günün birinde uzun bir yolculuktan dönen Hoca, güneş altında koşmaktan yorulur ve dua etmeye başlar.
- “Aman Allah’ım çok yoruldum, daha fazla yürüyemiyorum. Lütfen bana bir eşek gönder.” Kısa bir zaman sonra yanında eşek de taşıyan bir atlı gelir. Hoca buna çok sevinir. Atlı yaklaşınca Hoca’yı görür ve ona şöyle der:
- “Hey sen tembel adam! Niçin burada oturuyorsun? Bak benim eşek yolculuktan ve sıcaktan bitkinleşti. Buraya gel ve eşeğin yükünü şehre kadar taşı!” Önce Hoca itiraz etmek ister, fakat adamın kendisini döveceğini hissedince korkar. Böylece Hoca eşeğin yükünü şehre kadar taşımaya razı olur. Yorucu birkaç saatten sonra şehre varırlar. Genç adam Hoca’yı dışarıda bırakarak hana girer. Bunu gören Hoca yorgunluktan yere yığılır ve şöyle dua eder:
- “Allah’ım, artık çok şey öğrendim. Bundan sonra dualarımda dikkatli olacağım.”
Yağmurdan Kaçıyormuş!
Bir gün, bardaktan boşanırcasına yağmur yağarken, Hoca da evinin penceresinde oturarak sokağı seyrediyormuş. Bir ara dostlarından birini, cübbesinin eteklerini beline dolayarak koşa koşa evine giderken görmüş ve pencereyi açarak seslenmiş:
- “İnan olsun ki çok ayıp! Senin gibi aklı başında, olgun bir adam, Allah’ın rahmetinden kaçar mı?…” İçinden Hoca’ya hak veren adamcağız, bu sefer ağır ağır yürümeye başlamış: fakat tepeden tırnağa ıslanmış olarak evine varınca, Hoca’nın oyununa uğradığını anlamış. Günün birinde Hoca yolda yağmura tutulmuş: koşar adım evine yönelmiş. Birkaç gün önce kendisiyle alay ettiği ahbabının evi önünden geçerken adamcağız “taşı gediğine koymanın tam zamanı” diyerek, evin penceresinden Hoca’ya bağırmış:
- “Hocam, Hocam, Allah’ın rahmetinden niçin kaçıyorsun, ayıp değil mi sana?” Hoca, hiç istifini bozmadan koşmaya devam ederek şu cevabı vermiş:
- “Hay anlayışsız, hay!… Ben rahmetten kaçmıyorum: tam tersine yere düşen rahmetleri
çiğnememek için koşuyorum!…” | |
|
